Vrowe Verzjevé

(Vrouwe Verzjevé - Annie van Loo)

 

Vrouw Versjevee is één van de personages van Alfons Olterdissen, zoals Uzze Ingel vaan Mestreech wordt vertolkt door Math Hardy, wordt vrouw Verzjevé vertolkt door Mevr. Annie van Loo, helaas is mevr. van Loo op 88 jarige leeftijd gestorven en wel op 20-03-2011.

Wie echter denkt dat vrouw Verzjevé eveneens is gestorven vergist zich, die rol wordt nu door de dochter van Annie van Loo mevr. Tity Haaken met overgave ten uitvoer gebracht. Waarvoor onze chapeau, een mooier cadeau aan haar moeder kan er niet worden gegeven.

Wat ook speciaal is dat de nalatenschap van Annie van Loo als bijzondere theaterproductie door Dorrie Satijn en Marie-Ange Castermans, Duo XL, met ‘de sajs’ in Mecc Theater werd opgevoerd in 2013.

Elke, iets oudere Maastrichtenaar kent haar zonder enige twijfel: Vrow Verzjevé, alias Annie van Loo, weduwe van ‘Harie (‘De Zwarte’) Haaken, moeder van artiest Mattie Haaken en dochter Tity. Annie was tijdens de Maastrichtse  Petit Paris periode in de beging jaren zestig, bekend als madame Germaine en na het overlijden van haar man Harie vast onderdeel in de Maastrichtse carnavalsoptocht als einzelgänger tijdens het hermeniekeskonkoer op het Vrijthof. Dertig jaar lang was Annie de enige deelneemster zonder instrument. ‘Sole Mio’ heette ze en zong ter compensatie een liedje voor de jury.

’t Kump allemaol oet de nejkis vaan vrow Verzjevé’ (een van de personages van Alfons Olterdissen)

 

Annie van Loo schreef tientallen teksten die voor het overgrote deel over haar geliefde Maastricht handelden en alle teksten voor de buut optredens van zoon Mattie. Ook verzorgde ze de ‘roeije draod’ van het bekende artiestenduo  Berb en Gradus en schreef haar eigen programma van de ‘Aw en d’n Awwe’ in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw. In 1990 schreef Annie onder meer het liedje met als eerste tekstregels : ‘Laot Minkeleers mer zwame. Vaan iewegheid tot Ame’. Dat haar tekst  zô actueel zou worden heeft ze nooit kunnen bevroeden. Kortom: zeg “Annie van Loo’ en je zegt Maastricht’.  De titel van een van haar teksten is ‘ De Sajs’. Tevens de titel van de theaterproductie die de Stiechting Vrow Verzjevé  in december 2013 in het Mecc-theater werd opgevoerd.

 

Annie had het (dit jaar elf jaar bestaande) befaamde zangduo ‘Duo XL’ hoog in haar vaandel staan. ‘Die dames dragen de echte Mestreechter Geis uit’, placht Annie tegen haar dochter Tity (66) te zeggen. En ook: ‘Als er ooit iets met mijn teksten wordt gedaan, vraag dan of die meidskes dat doen’.

 

En zo zal geschieden. Op vrijdag 27, zaterdag 28 en zondag 29 december 2013 in het Mecc-theater werd ‘De Sajs’,  als hommage aan Annie van Loo, gepresenteerd. Is het een musical? Een operette? Een nostalgische wandeling door het rijke leven van ‘De Aw en d’n Awwe’? Een inkijkje in de vele personages die Annie van Loo in haar leven vertolkte? Als het aan Duo XL ligt wordt het optreden vooral een nostalgische kijk op het Maastrichtse van Toen. En als je weet dat Guus Jacobs en Irma van Hoof als scriptschrijvers zijn aangetrokken en Noël Fabry en Raymond de Pauw voor de muziek tekenen, wist je zeker dat de opvoering in december 2013 bijzonder was.

 

In 1967 gaf de Veldeke Krink Mestreech een herdruk uit van het boek ‘Vertélselkes vaan Alfons Olterdissen’.  Een van de personages was ‘Vrow Verzjevé’. Annie van Loo werd gevraagd het boek bij V&D te promoten. Zij deed dat verkleed als Vrow Verzjevé. Vanaf 1973 tot 2005 heeft Annie van Loo in de Groete optoch vaan Mestreech als dit personage meegelopen. In 2000 voegde dochter Tity zich bij haar. Vanaf 2005 liep Tity als Vrow Verzjevé in de optocht.

 

Het ‘nejkiske’ dat Vrow Verzjevé altijd bij zich had, stamde uit het stokoude Maastricht. Vrow Verzjevé woonde in ’t laank Gresje (Lange Gracht). Ze was een naaister die voor de hele buurt kleren verstelde. Haar man had van een sigarenkistje en mooie koperen spijkers een naaikistje gemaakt, en van binnen met rood stof bekleed. Als er een feestje in de buurt werd georganiseerd dan ging men bij de mensen rond om geld op te halen om het feest te betalen en dat gebeurde dan met het naaikistje. Het naaikistjes werd ook wel eens op zo'n feestavond zogenaamd verloot. De mensen kochten dan lootjes en wilde dat naaikistje graag winnen, maar op het laatste van de avond als men wat potten bier en jonge klare op had, dan dacht geen mens meer aan dat naaikistje en op die manier werd het kistje dus nooit verloot en bleef het altijd eigendom van vrow Verzjevé.

 

Of Annie van Loo een echte Maastrichtse was en gelinkt kan worden aan het plaatselijke carnaval?

Wat te denken aan de volgende opsomming: Moeder Annie, werd geboren in november (11e maand) 1922 geboren: (2 x11). Dochter Tity en Math werden op nummer 11 aan het Vrijthof geboren. Moeder Annie is gestorven in 2011 om 12.11 uur. Ze werd 88 jaar (8x11). En als Dorrie en Marie-Ange nog dit jaar met Annies teksten zullen optreden, staat het illustreren  tweetal welgeteld elf jaar succesvol op de planken.

Naor Bove

In het jaar 1967 werd door de kring 1967 Veldeke Maastricht de herdruk uitgegeven van het boek Vertelselkes vaan Alfons Olterdissen. Annie van Loo werd destijds gevraagd, om bij Vroom en Dreesmann, die het boek gingen verkopen, uit het boek voor te lezen om zo aandacht op het boek te vestigen. Maar om daar nou zo maar te gaan zitten en te gaan voorlezen, dat vond Annie maar niets en ze bedacht zich om zich zelf in het typetje van Vrouw Verzjevé aan te kleden. Zo gezegd zo gedaan en zij heeft daar dus wat middagen gaan zitten voorlezen uit dat boek en het boek werd daardoor heel goed verkocht. Dat typetje Vrouw Verzjevé heeft haar uiteindelijk nooit meer losgelaten en iin het jaar 1973 is ze dan ook zo de Vastelavond optocht ingegaan met heel veel succes. Zij is dat jaar in jaar uit blijven doen tot in het jaar 2005. Haar gezondheid liet het jammer niet meer toe en haar dochter Tity liep vanaf het jaar 2000 al met haar mee als kleine Verzjeveké. Ze heeft haar toen officieel gevraagd 'Meerke zouwste 't good vinde es iech vaan aof noe es Vrow Verzjevé weijer gaon, want 't zow toch doedzun zien zien es zoe’n sjoen traditie verloore zow goon'?  'Meerke zou je het goed vinden als ik vanag nu als Vrouw Verzjevé verder ga, het zou toch doodzonde zijn als als zo'n  mooie traditie verloren zou gaan'? Dat vond ze natuurlijk prachtig en Tity probeert dan ook in haar geest zo verder te gaan.

Als Vrouw Verzjevé heeft ze in al die jaren heel veel voor de stad betekent, ze schreef liedjes, heeft bekroonde carnavals liedjes op haar naam staan, gedichte sketches etc. Ook werd ze gevraagd om b.v. bij een opening aanwezig te zijn, ze maakte dan een gedicht en las dat voor. Als de nieuwe Stadsprins werd uitgeroepen dan ging ze als Vrouw Verzjevé naar de Prins toe om ook weer met een door haar gemaakte gedicht hem te feliciteren. Bij het uitroepe van een nieuwee Prins werd altijd gezworen op ’t naaikistje vaan Vrouw Verzjevé. Toen de Vrijthof garage werd geopend door Burgemeester Baeten, door ’t leggen van de eerste steen , was zij erbij als Vrouw Verzjevé.

Door de Golfoorlog in 1991 dreigde de carnaval niet door te gaan, toen heeft Vrouw Verzjevé op de markt voor duizende mensen gesproken en gezorgd, samen met het petit comité, tot het toch allemaal door kon gaan. Zo zou men natuurlijk nog wel wat door kunnen gaan, maar ik denk tot u nu ongeveer een beeld kunt vormen van wie en wat Vrouw Verzjevé is.

 

Naor Bove

Mevr. van Loo met haar dochter Tiny.

Bij het uitroepen van de Stadprins van Maastricht wordt ieder jaar een onderwerp gekozen, dit jaar (2013) was het Ut Nejkiske (naaikistje) vaan Vrouw Versjevee, wie dat is? Via Youtube is dit Filmpje af te spelen met het verhaal van het naaikistje van mevr. Verzjevé.

 

Bron: Maastrichtonline, Weekend gezet, van Wunnik, Duo XL, Raymond Haaken, Wegwijzer, Tiny haaken.

eine terök